وأوصدت فى وجه ألابواب

وأوصدت فى وجهى الأبواب
وفتحت لى باب عذاب
ومنعت عنى الاتراب
وزرعت فى القلب جراح

وغرست فى ارضى الالغام
لتمزق جسدى اشلاء
ونزعت عن عينى الاحلام
لتحيل الصدق رياء
وغزلت فى دربى اوهام
وصبغت الذكرى دماء

واليوم شرعت الابواب
وطلبت منى روحى السماح
لتعيد لى الاصحاب
وتزرع فى القلب الافراح

وتغرس فى ارضى الانغام
ليرقص جسدى بسخاء
وتغفو عينى فى سلام
ويعود الصدق بضياء
فامضى فى دربى باعلام
وتعودالذكرى بجلاء

وأرفض عفوك وسمحاك
لتبكى يوماً كبكائى
بأنك كنت ألآستاذ
حين نزعت عنى الاصحاب
واوصدت فى وجهى ألآبواب
وقتلت فى قلبى الاحساس
وفتحت لى باب عذاب

فاغلق دونك أبوابى
وأقبر قلبى فى محراب